Podręcznik

Akacja

Akacja

Aloes zwyczajny

Aloes zwyczajny

Babka lancetowata

Babka lancetowata

Bażyna czarna

Bażyna czarna

Chaber bławatek

Chaber bławatek

Cytryniec chiński

Cytryniec chiński

Czarnuszka siewna

Czarnuszka siewna

Czarny bez

Czarny bez

Czerwona koniczyna

Czerwona koniczyna

Czystek

Czystek

Dzika róża

Dzika róża

Dziurawiec zwyczajny

Dziurawiec zwyczajny

Fiołek trójbarwny

Fiołek trójbarwny

Głóg

Głóg

Hibiskus

Hibiskus

Jeżówka elektryczna

Jeżówka elektryczna

Kminek zwyczajny

Kminek zwyczajny

Kocanka piaskowa

Kocanka piaskowa

Kolendra siewna

Kolendra siewna

Koper włoski

Koper włoski

Ostryż długi (kurkuma)

Ostryż długi (kurkuma)

Lipa

Lipa

Łopian większy

Łopian większy

Macierzanka piaskowa

Macierzanka piaskowa

Mak lekarski

Mak lekarski

Melisa lekarska

Melisa lekarska

Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa

Morszczyn pęcherzykowaty

Morszczyn pęcherzykowaty

Morwa biała

Morwa biała

Opuncja figowa

Opuncja figowa

Pokrzywa zwyczajna

Pokrzywa zwyczajna

Rumianek pospolity

Rumianek pospolity

Skrzyp polny

Skrzyp polny

Stokrotka pospolita

Stokrotka pospolita

Szałwia lekarska

Szałwia lekarska

Wierzba biała

Wierzba biała

Żeń-szeń właściwy

Żeń-szeń właściwy

Stokrotka pospolita
Powrót do listy

Stokrotka pospolita

(Bellis parennis L.)

Stokrotka pospolita to roślina z rodzaju Bellis, który obejmuje ok. 15 gatunków należących do rodziny astrowatych (Asteraceae). Jest to roślina wieloletnia, występująca w Europie i Azji Zachodniej, sprowadzona do Ameryki Północnej, Południowej, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce stokrotki rosną pospolicie na łąkach, pastwiskach i przydrożach, a w ogrodach uprawiane są ich odmiany dekoracyjne. Stokrotka pospolita zwana jest również stokrotką angielską, a jej nazwy ludowe to stokroć pospolita, stokroć trwała, gęsie pępki czy przypołudnik czerwony.

Kto nie kojarzy małych, różnokolorowych kwiatków stokrotki pospolitej?

Stokrotki to niskie byliny, które osiągają wysokość 4-20 cm. Wykształcają przyziemne różyczki złożone z łopatkowatych, zwykle ząbkowanych liści, a koszyczki kwiatowe rozwijają się na bezlistnej, drobnej łodydze. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest główka kwiatowa, która zamyka się w nocy i przy wilgotnej pogodzie. Stokrotki kwitną od marca do listopada, ciesząc nasze oczy różnorodnymi barwami i kształtami swoich kwiatów.

Jakie tajemnice kryją w sobie stokrotki?

Surowcem zielarskim jest kwiat stokrotki; choć wygląda on dość niepozornie, to kryje się w nim wiele wartościowych substancji. Kwiaty zawierają m.in. saponiny, garbniki, flawonoidy, a także kwasy organiczne, śluz, olejek oraz znaczne ilości soli mineralnych.

Kwiaty stokrotki znane były w tradycyjnej medycynie europejskiej już od czasów średniowiecza.

Często stosowano je doustnie, m.in. jako środek wykrztuśny w chorobach górnych dróg oddechowych, ponieważ odwary z kwiatów stokrotki pobudzają wydzielanie śluzu oskrzelowego. Zwiększają również dobową ilość wydalanego moczu i usprawniają skuteczne usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Stokrotka pospolita poprawia także czynność wątroby i działa ogólnie tonizująco, dlatego w lecznictwie ludowym uchodziła za środek „czyszczący krew”.

Wyciągi z kwiatów stokrotki mają szerokie zastosowanie.

Stosowane zewnętrznie wyciągi z kwiatów stokrotki przyspieszają gojenie ran oraz zmniejszają obrzęki po uderzeniach i kontuzjach. Uszczelniają one również ściany włosowatych naczyń krwionośnych. Popularne jest stosowanie produktów zawierających ekstrakty ze stokrotek, ponieważ poprawiają stan i ruchomość stawów oraz zmniejszają nasilenie bólu i wysięku.

Kwiaty stokrotki posiadają niezwykłą moc i siłę w pielęgnacji naszej skóry.

Polifenolowe składniki stokrotki w naturalny sposób hamują produkcję melaniny, zmniejszają powstawanie ciemnych plam na naszej skórze i w delikatny sposób rozjaśniają naturalną cerę. Ekstrakt z kwiatów stokrotki zawiera wysokie stężenie kwasów złuszczających i jest bardzo bogaty w kwas jabłkowy i winowy, które silnie pomagają w naturalnej odnowie komórek. Ekstrakt z kwiatów stokrotki jest szczególnie polecany dla wrażliwych typów skóry i może być stosowany w zapobieganiu przebarwieniom i uszkodzeniom powodowanych przez słońce. Naturalne antyoksydanty spowalniają procesy starzenia się skóry, wpływając na jej jędrność i elastyczność. Dodatkowo stokrotka działania łagodząco na obrzęki i sińce, dlatego tak często wykorzystana jest w produktach dla skóry naczynkowej i z problemami trądzikowymi. Stokrotki znalazły zastosowanie jako składniki produktów o działaniu ściągającym, kojącym i regenerującym, przede wszystkim w kremach i maseczkach.

Stokrotka i jej różne nazwy

Uważa się, że nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego słowa bellus - ładny, podczas gdy inni uważają, że pochodzi od słowa bello, które jest łacińskim określeniem dla wojny. Ma mieć to związek z wykorzystaniem rośliny przy opatrywaniu ran, a także łączyć się z faktem, że stokrotki rosły na większości pól bitewnych. Wreszcie nazwa może pochodzić od imienia celtyckiego boga słońca – Belenosa, a związana jest z tendencją rośliny do otwierania się tylko w godzinach słonecznych.